Jacques Lacan (d. 1901 – ö. 1981, Paris) Fransız bir psikanalist ve psikiyatrdı ve yirminci yüzyılın büyük kısmında Paris entelektüel yaşamında önemli bir figürdü. 1953’ten 1981’e Paris’te yıllık seminerler veren Lacan, 1960 ve 70’lerin başlıca Fransız entelektüellerinin, özellikle de postyapısalcıların birçoğunu etkilemiştir. Öğreti ve yazıları, Freud’un bilinçaltını keşfinin anlamını sorgulamış ve düşünceleri, eleştiri teorisi, edebi teori, 20. yüzyıl Fransız felsefesi, sosyoloji, feminist teori, film teorisi ve klinik psikanaliz gibi birçok alanda gelişmelere yol açmıştır. Lacan 1973’te Borromeo düğümünü, yalnızca Lacancı teoride algılanabilen bir problemin çözümü olarak öne sürmüş, ama bunun çok pratik klinik uygulamaları da olmuştur.

---

Jacques Lacan (b. 1901 – d. 1981, Paris) was a French psychoanalyst and psychiatrist, and a major figure in Parisian intellectual life for much of the twentieth century. Giving yearly seminars in Paris from 1953 to 1981, Lacan influenced many leading French intellectuals in the 1960s and the 1970s, especially those associated with poststructuralism. Lacan’s teachings and writings explore the significance of Freud's discovery of the unconscious both within the theory and practice of analysis itself as well as in connection with a wide range of other disciplines. His ideas had a significant impact on critical theory, literary theory, 20th-century French philosophy, sociology, feminist theory, film theory and clinical psychoanalysis. In 1973, Lacan introduced the Borromean knot as the solution to a problem perceivable only in Lacanian theory but having extremely practical clinical applications.

---