Kapıdan çıktı ve koşmaya başladı, koştukça koştu, hiç arkasına bakmadı, korkunun, dehşetin, üzüntünün onu ele geçirmesine izin vermedi, hepsi onun koşuşuna seyirci kaldı, nehirlerden atladı, aşılmamış vadileri aştı, geçitler hiçbir zaman yeterince yüksek değildi, kaderin cilveleri onu, çok arasalar da, bulamazlardı, talih zaten yarış dışı kalmıştı, o koşarken, kalbi yeterince hızlı atmıyordu, soluduğu havanın ruhuna karışması için yeterli zaman yoktu, yumrukları sıkılı, bir şeye tutunuyor gibiydi, ama köylüleri arkasında bıraktıkça, kiliseler hâlâ sıcakken, camiler, sivrisinekler, yosun, canavarlar her şeyin üstünü örten karanlığın arkasına saklanırken, hiç kimse ne olduğunu göremezken, onlar için kaçak bir gölgeydi o; ve onun güzelliği, sadece bakanların gözlerine ulaşabiliyordu; ve onlar da aynı şeylere tutunuyorlardı.
She went out of the door and kept running, she ran and ran and ran, she never looked back, fear never had a chance to enter her, neither horror, nor sadness, they all stood watching her run, through the rivers, crossing ravines uncrossed, passes could not go high enough for her, the twists of fate could not find her, though they looked hard, and fortune was never in the running, as she ran, her heart could not beat fast enough, and the air she breathed had no time to join her spirit, her fists were clenched, she seemed to be holding on to something, but as she ran past the villagers, the churches still warm, the mosques, the mosquitos, the moss, the monsters hiding behind the darkness sweeping over everything, no soul could see just what it was, for them, she was a fugitive shadow, and her beauty, it could only reach the eyes of the beholders, and they, they were holding onto the same thing.
Halaskargazi Cad.
Sebat Apt. No: 74/1
34371 Osmanbey