Ey, İçli Makine
2015
4 megafonlu, 5 kanallı HD video enstalasyonu, ses
9:55 min.
Şu an halen yaşamakta olduğu Johannesburg’da, 1955 yılında doğan Kentridge, hem 1980’lerin sonlarından bu yana ürettiği canlandırma filmleriyle, hem de gölgeler ve yırtılmış kâğıt biçimlerden oluşan bronz heykelleriyle tanınmıştır. Aynı zamanda Afrika’daki sömürgecilik, ütopyacı düşünce ve yaşam etiğine göndermelerde bulunan dokuma, baskı, kitap, kolaj ve performans sanatı yapımları da üretmektedir. Filmleri kolaj, gölge oyunu ve karakalem çizim üzerine kuruludur. Kentridge 14. İstanbul Bienali için çok kanallı ses ve videodan oluşan O Sentimental Machine (Ah, İçli Makine) adlı bir yerleştirme yarattı. Yerleştirmede ziyaretçi kendisini Büyükada’daki Splendid Otel’in koridorlarından birinde, kapalı kapılar ardındaki konuşmaları dinlerken veya bu kapıların arasından mahrem dünyalara göz atarken buluyor. Lev Troçki’nin adada geçirdiği ve sekreterine dikte ettiği mektuplarını dünyaya yolladığı dört yıllık (1929–33) sürgün hayatından ilham alan çalışma, mektup alışverişi yoluyla tarihsel olaylara belli bir mesafeden katılıyor olma hissini irdeliyor. Mantıksal savlar ve dil parçalanarak farklı izlere ayrılıyor ve ütopyacı düşünceye olan ihtiyacın yanı sıra ütopyacılığın imkânsızlığı da Troçki’nin sekreteri ile –Troçki’nin, insanın duygusal ancak programlanabilir bir makine olduğuna dair fikrini temsil eden– bir megafon arasındaki hayali bir işyeri romantizmi aracılığıyla ifade buluyor.
Aktör: Sue Pam-Grant
Müzik kompozisyonu & aranjman: Philip Miller
Kurgu: Zana Marovic ve Janus Fouché
Görüntü yönetmeni: Duško Marovic
Ses montaj: Gavan Eckhart
Müzisyenler
Vokal: Joanna Dudley
Teremin: Janus Fouché
Buzuki: Jannous Aukema
Piyano: Philip Miller
Mazi, Necip Celal Andel tarafından bestelenmiş, Seyyan Hanım tarafından seslendirilmiştir.
Sanatçının, Lia Rumma Gallery, Marian Goodman Gallery ve Goodman Gallery’nin izinleriyle.
O Sentimental Machine
2015
5-channel HD video installation with four megaphones, sound
9:55 min.
Born in 1955 in Johannesburg, where he still lives today, Kentridge is known for his animated films made since the late 1980s, as well as for his bronze sculptures of shadows and torn paper shapes. He also creates tapestries, prints, books, collages, and performing-arts productions that have often made reference to colonialism in Africa, utopian thinking and the ethics of life. His films are based on collage, shadow play and charcoal drawings. For the 14th Istanbul Biennial, Kentridge has created a multichannel audio and video installation titled O Sentimental Machine, where the visitor is caught in a hallway of the Splendid Hotel on Buyukada, overhearing conversations behind closed doors, or seeing through those doors into private worlds inside. Inspired by Leon Trotsky’s four-year exile on the island from 1929 to 1933, when he dictated letters to his secretary and sent them off into the world, the work explores the sense of participating in historical events at a distance, by sending or receiving letters, like Leon Trotsky dictating messages to his secretary and sending them off into the world. Logical argument and language break down into different tracks, and the need and impossibility for utopian thinking is expressed through an imaginary office romance featuring Trotsky’s secretary and a megaphone, which represents Trotsky’s idea of the human as a sentimental but programmable machine.
Actor: Sue Pam-Grant
Musical composition & arrangement: Philip Miller
Video editing & construction: Zana Marovic and Janus Fouché
Director of photography: Duško Marovic
Sound mix: Gavan Eckhart
Musicians
Voice: Joanna Dudley
Theremin: Janus Fouché
Bouzouki: Jannous Aukema
Piano: Philip Miller
Mazi composed by Necip Celal Andel, sung by Seyyan Hanım.
Courtesy the artist, Lia Rumma Gallery, Marian Goodman Gallery and Goodman Gallery.
